Helma's Blogs Spoorzoeken Slangenburg

22.09.2016

Meditatief wandelen

Lopen

Lopen kun je zien als een poging het geloof in te studeren, volgens Anselm Grün (gevonden in het boek Met hart en zinnen). Dat vind ik mooi gezegd, maar hoe gaat dat dan? Wat is daarvoor nodig? Grün geeft een paar aardige suggesties. Je kunt al lopend bijvoorbeeld een tekst of een lied dat je heeft geraakt herhalen in je binnenste. Een bekend voorbeeld van een gebed dat je al lopend kunt bidden is het zogenaamde Jezusgebed (‘Heer Jezus Christus, Zoon van God, ontferm u over mij’). Een woord om voortdurend te herhalen is bijvoorbeeld: Maranatha (dat betekent: ‘Onze Heer, kom!’)

Het is ook een idee om voordat je gaat lopen een verhaal te lezen in de bijbel, bijvoorbeeld een verhaal over onderweg-zijn. Vervolgens ga je zelf op weg en verplaats je je in het verhaal, je leeft je in de rollen in en zo maak je het verhaal al lopend tot jouw verhaal.

Natuurlijk kun je ook zonder woorden op weg gaan en nadenken over wat je eigenlijk doet, wat je doel is, hoe je weg gaat. Lopen kun je zo zien als een manier om jezelf te vinden. Je gaat een weg naar binnen. Lopend keer je in tot je wezen, je vindt jouw waarheid, jouw kern.

En als je je overgeeft aan het gaan, ontdek je je eigen innerlijke vrijheid en zul je merken dat je ook dichter bij God komt. Als je probeert om een wandeling te bekijken vanuit het gezichtspunt dat je naar God toegaat, dan kun je ondervinden hoe betrekkelijk alles is wat je hier op aarde doet. Leven is onderweg zijn naar God, dat leer je al gaande door het bos of door het labyrint.

Wat mij altijd enorm helpt is de gedachte dat Jezus naast mij loopt en dat ik met Hem in stilte een gesprek voer. Hij geeft vaak prachtige antwoorden en nieuwe inzichten.

Helma - 18:29:40 @ Meditatief Wandelen | Een opmerking toevoegen