Helma's Blogs Spoorzoeken Slangenburg

30.08.2020

In een ander licht

Komen de mensen wel terug naar de kerk, als de wereld weer virus-vrij is? Dat is een zorg die niet iedereen zal delen, maar de meeste predikanten wel hebben. Thuis de dienst van jouw keuze bekijken wanneer jij dat wilt, al dan niet met een kopje koffie binnen handbereik, zonder dat je je eerst aan hoeft te kleden en een afstand moet afleggen, dat is best aantrekkelijk. Als je vraagt waarom iemand lid is van een kerk, krijg je vaak als antwoord dat het fijn is om samen te geloven en om anderen te ontmoeten, maar omdat het nu ook nadelen heeft bij elkaar te komen, kan het maar zo zijn dat thuis blijven gaat wennen en dat de kerken blijvend (bijna) leeg zullen zijn.

Ik probeer er anders tegenaan te kijken. Het zal waarschijnlijk wel zo zijn dat veel mensen kiezen voor thuis luisteren en kijken, op de zondagmorgen, maar ik weet eigenlijk behoorlijk zeker, dat we elkaar wel gaan opzoeken. Ik zie het ook gewoon gebeuren. Afgelopen vrijdag stonden we samen in een grote kring in het bos en de één na de ander vertelde hoe hij/zij deze tijd beleefde. We luisterden naar elkaar en, nee, we vonden geen oplossingen, maar we voelden wel de saamhorigheid. En ook dat we even opgetild werden, dat we samen in een ander licht stonden. Ik denk dan toch: dit is ook een vorm van kerkzijn. Zeker, de groep is klein, en bestaat niet alleen uit mensen die lid zijn van één bepaalde kerk, er wordt niet samen gezongen, er is niemand die iets verkondigt, maar we voelen ons wel met elkaar verbonden en met wat groter is dan wijzelf – met wat/wie je niet precies kunt benoemen, maar dat/die wel is. We liepen anders verder na het gesprek en kwamen anders thuis…

In vertrouwen zie ik de toekomst tegemoet. Virus of geen virus, we zullen elkaar opzoeken om samen iets te beleven, om samen het leven te kunnen leven.

wandeling_200828.jpg

Helma - 21:21:25 @ Meditatief Wandelen | Een opmerking toevoegen