Helma's Blogs Spoorzoeken Slangenburg

30.01.2021

Wandelen met Jezus

Toen ik onlangs tijdens een Taizéviering in de Slangenburgse kerk kaarsjes aanstak bij de vriendschapsicoon schoot me een lied te binnen:
‘Ik wandel in het licht met Jezus, en ik luister naar Zijn dierb’re stem,
en niets kan me ooit van Jezus scheiden, sinds ik wandel in het licht met Hem.’
Het is niet een lied dat ik regelmatig zing, maar ik ken het van heel lang geleden, toen ik een tijdje bevriend was met iemand die evangelisatiewerk op een camping deed. Ik was toen tamelijk sceptisch over de tekst. Hoezo kun je wandelen met Jezus? Dat vond ik toch wel een absurd idee…

Tijdens een retraite, een aantal jaren geleden, kreeg ik van mijn geestelijke begeleider als opdracht om een wandeling te gaan maken met Jezus. Eerst vond ik het een vreemde opdracht, maar al wandelend kreeg ik de smaak te pakken en werd het steeds gezelliger om samen met Jezus door het prachtige Limburgse landschap te lopen. Ik ging gewoon met hem in gesprek over wat ik zag, de vogels en de bomen, en over waar ik mee bezig was in mijn hoofd en in mijn hart. Het was fijn en helemaal niet zwaar of moeilijk. Ik voelde me licht en blij. We hadden het samen goed. En je kunt natuurlijk zeggen dat wat hij tegen mij zei, dat dat allemaal door mij bedacht was, maar zo beleefde ik dat niet. Ik voelde zijn vrede in mij stromen en zijn woorden deden me goed.

Op de vriendschapsicoon wordt dat wandelen met Jezus verbeeld. De linker figuur op de icoon ervaart Jezus’ innige nabijheid. Samen wandelen ze het leven door. Ze kijken allebei heel open en rustig de wereld in.

Ja, zo kan en mag ik Jezus ook naast mij voelen. En als ik nu mensen zie lopen op gepaste afstand van elkaar, denk ik: ‘Ha, ze houden ruimte vrij voor Jezus. Hij loopt nu tussen hen in.’
En als ik in deze tijd ergens alleen loop, zing ik zachtjes in mijzelf:
‘Ik wandel in het licht met Jezus, en ik luister naar Zijn dierb’re stem,
en niets kan me ooit van Jezus scheiden, sinds ik wandel in het licht met Hem.’
Dan kan ik het gemis van al die activiteiten waarin ik samen met anderen was, even vergeten.

Hopelijk ben ik niet de enige die de smaak van dat wandelen met Jezus te pakken krijgt.